Anoniem (1847) . Het Sint-Nikolaas-Feest uit “Moeders schoot” (pagina 74 t/m 79). S.E. van Nooten (Schoonhoven) 12 maart 2015
“Het zijn dus uw lieve ouders en vrienden, die u die vreugde verschaffen; en hoe beter gij nu oppast, zoo veel te meer lust zullen zij ook hebben, om u veel goed te doen. Men vertelt u dan nog wel eens een grapje, als of Sint Nikolaas nog leefde, en u zelf ’s nachts bezocht; en dan worden kinderen, die nog klein en dom zijn, of die wat kwaad gedaan hebben, wel eens bang; maar gij begrijpt wel, dat het maar voor de pret is, en dat geeft dan ook zoo de aardigheid aan dien vrolijken avond. Men verkleedt zich dan ook wel eens, en rammelt met een’ ketting. Gij zijt immers zoo kinderachtig niet mee, om daar bang voor te wezen? Neen, ook? Maar dan moet gij een ander ook niet al te bang maken. Daar was Sint Nikolaas waarlijk te goed en vriendelijk voor, om na zijnen dood voor een’ bullebak gebruikt te worden.”
De volgende kenmerken zijn terug te vinden in het boek:
– Bang maken (van kinderen)
– Geschenken geven
– Kettingen/ketenen
– Schoen zetten
– Snoepgoed
– Strooien